2 دی ماه 1388 (مطلب شماره 357)

نوع خاصی از نفت سفید که مناسب استفاده در موتورهای موشکی است؛ RP-1 نامیده می شود. RP-1 همراه با اکسیژن مایع، سوخت نخستین مرحله از موشک هایی نظیر اطلس، تور، دلتا، تیتان-1 و ساترن 1B و ساترن 5 (مطلب شماره 68) را تأمین کرده، یا می کرده است.

سوخت مرحله اول بسیاری از موشک ها از جمله تیتان-1، RP-1 است

ساختار شیمیایی RP-1، در جریان پروژه ای که در سال 1953 توسط بنیاد راکتداین با هدف ارتقای موتور موشک های ناواهو و اطلس آغاز شده بود؛ کشف گردید. تا پیش از آن، شمار فراوانی از سوخت های موشکی وابسته به مشتقات نفت خام بودند. رابرت گدارد؛ پدر موشک های فضایی سوخت مایع، کار خود را با بنزین آغاز کرد و دیگر موتورهای آزمایشی با نفت چراغ، نفت دیزل، تینر و نفت هواپیما تغذیه می شدند.
اختلافات فراوان مابین ویژگی های فیزیکی سوخت هایی که از یک ریشه اند، موجب شد تا متخصصین به فکر معرفی مشتقات میانبرد نفت خام افتاده و در سال 1954، سوخت استاندارد RP-1 را با نام نظامی MIL-R-25576، تهیه کنند. در شوروی سابق، سوختی با ویژگی های مشابه ایجاد شد که T-1 و RG-1 نام گرفت. RP-1، نوع خاصی از نفت چراغ است و مستقیماً از نفت خام، با روش هایی از قبیل اسیدشویی و استخراج دی اکسید سولفور به دست می آید. 

منبع: David Darling

***