5 آذرماه 1388 (مطلب شماره 331)
برجسته ترین خوشه کروی نیمکره شمالی آسمان، خوشه هرکول یا M13، در صورت فلکی جاثی است که در سال 1714 توسط ادموند هالی کشف گردید. او در توصیف این خوشه نوشت: "با چشم غیرمسلح و زمانی که آسمان صاف است و ماه نیست؛ خود را نمایان می کند". 

تصویری از نواحی مرکزی خوشه که توسط تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده است / STScI

در تلسکوپ های کوچک، M13 همانند توده مه آلودی دیده می شود که در نواحی مرکزی فشرده تر است و در ابزارهای رصدی بزرگتر، کره تقریباً کاملی از ستارگان است. هر چند این خوشه در حدود 150 سال نوری در فضا گسترده شده است، اکثریت جمعیت یک میلیونی ستارگان آن در کره ای به قطر 100 سال نوری متمرکزند. در این محیط تنگ و فشرده، فاصله متوسط مابین هر ستاره ای در حدود 1 سال نوری است؛ حال آنکه در ستارگان عادی همانند خورشید، این فاصله متوسط به بیش از 3 سال نوری می رسد.
در سال 1974، خوشه هرکول توسط دکتر فرانک دریک و دکتر کارل ساگان، بعنوان هدفی برای نخستین سیگنال های رادیویی بشر با هدف ارتباط با موجودات فرازمینی انتخاب شد. این سیگنال ها که حاوی پیام کوتاهی بودند، توسط تلسکوپ رادیویی آرسیبو نهایتاً ارسال شد. 

منبع: David Darling

***