کابوسی به نام آپوفیس
15 آبان ماه 1388 (مطلب شماره 311)
تا سال 2004، عده اندکی نام NEAها یا سیارک های نزدیک زمین را شنیده بودند. برای دوره ای، زمین را تهدیدی فراگرفته بود؛ مدل سازی ها برای عمق فاجعه و میزان مرگ و میرها صورت می پذیرفت و بسیاری به دنبال راه هایی بودند که می توانست از پس این حادثه سهمگین، امید را به زمینیان بازگرداند ... اما بررسی های دقیق تر ناسا نشان داد که زمین تا مدت ها از آپوفیس در امان است.
حرکت سیارک آپوفیس در زمینه ستارگان که با دایره مشخص شده است
سنگی با طول 270 متر و جرم 21,000,000,000 کیلوگرم که نامش از افسانه های مصر باستان انتخاب شده است: آپوفیس به معنای ویرانگر. گمان می رود که برخورد چنین جسمی با زمین می تواند از 10 تا 25 درصد حیات زمین را نابود کند. آپوفیس در 19 ژوئن 2004 کشف گردید. پس از تأیید مشاهدات از سوی "مرکز سیاره های ریز"، سازمان فضایی آمریکا؛ ناسا، 13 آوریل 2029 را نخستین گذر نزدیک این سنگ زشت آسمانی به زمین اعلام کرد. در این تاریخ این جسم کوچک منظومه ما را حتی با چشم غیرمسلح می توان دید و از دریچه دوربین های دوچشمی کوچک از پرنورترین شهرهای زمین نیز آن را تشخیص داد. بار دیگر او در سال 2036 از کنار زمین خواهد گذشت اما اینبار با فاصله دورتری از گذر 2029.
هر چند احتمال برخورد آپوفیس در بهار 2029 منتفی است؛ اما اگر این سنگ ریز و رعب آور از یک میدان ناچیز گرانشی عبور کرده و مسیرش به کلی تغییر کند؛ آنگاه است که بایستی به فکر سیستم دفاع موشکی فضایی افتاد. بسیاری معتقدند از این فرصت مرگبار فضایی می توان بهره برد و فضاپیمایی را به ملاقات و مذاکره با آپوفیس فرستاد! این فضاپیما با نصب سیستمی همچون فانوس دریایی قادر است از تغییرات احتمالی مسیر آپوفیس به ما خبر دهد و در صورت بروز تهدید جدی، دولت های زمین را برای مقابله با یک بلای فضایی متحد سازد ... اگر آن روز دولت هایی در زمین باشد!
منبع: Universetoday
***