19 شهریور ماه 1388 (مطلب شماره 253)
احتمالاً کمپانی هایی چون هالیوود برای ساخت فیلم هایی با موضوع حیات فرازمینی هیچگاه با کسری بودجه مواجه نشوند! براحتی می توان چنین فیلم هایی را گلچین کرد: E.T، روز استقلال، جنگ ستارگان، سوپرمن و اخیراً نیز ترانسفورمرز. اما در اینجا قصد داریم موضوعاتی خارج از ذهن خیال پرداز انسان مطرح کنیم و به بررسی انواع دیگری از حیات بپردازیم.


معادله دریک - ریاضیات می گویند که حیات فرازمینی وجود دارد
 در سال 1961، اخترشناسی به نام دکتر فرانک دریک (Frank Drake)، معادله ای را ارائه داد که احتمال وجود حیات فرازمینی را در دیگر نقاط کیهان بطور اعجاب آوری بالا می دانست (مطلب شماره 102). او در این معادله عواملی چون نرخ تشکیل ستارگان مناسب برای حیات، درصدی از ستارگان که به گرد خود سیاره دارند، تعداد سیارات زمین-مانند در این منظومه ها و چند فاکتور دیگر را دخیل کرد. با حل معادله دریک، در حدود 10,000 سیاره میزبان حیات در جهان خواهیم داشت که نهایتاً توانایی ارتباط با ما را دارند!

پارادوکس فرمی - چرا نباید موجودات فرازمینی وجود نداشته باشند؟
با وجود تلاش های بسیاری که برای برقراری ارتباط با تمدن های احتمالی فرازمینی صورت گرفته است، هنوز تفاوت بسیاری مابین پیش بینی برآمده از معادله دریک و مشاهدات ما وجود دارد و این، خلاصه شده پارادوکس فرمی است. برخی نظریاتی که از این پارادوکس برآمده اند، یا امکان وجود حیات ماورای زمینی را منتفی می دانند، و یا اگر وجود داشته باشند، تمایلی به برقراری ارتباط با ما ندارند.

اخترزیست شناسی
تا حدی بواسطه پیش بینی شگفت آور معادله دریک، شاخه جدیدی از علم به نام اخترزیست شناسی ایجاد شد. این علم، آمیزه ای از فیزیک، شیمی، زیست شناسی و برخی دیگر از شاخه های علمی با هدف درک درستی از منشأ، سیر تکوین، میزان پراکندگی و حتی آینده حیات در کیهان است.

کپلر - فضاپیمایی از جانب ناسا، برای کشف زمین های دیگر
ناسا، مأموریت هایی با اهداف کاملاً مشخص علمی دارد که یکی از آنها کپلر است؛ تلسکوپی فضایی که برای کشف سیارات فراخورشیدی مشابه با زمین طراحی شده است. این فضاپیما اخیراً (مارس 2009) به فضا پرتاب شد و در میان اهداف علمی مشخص شده برای آن نیز، علاوه بر مشخص کردن ویژگی های ساختاری ستارگانی که میزبان منظومه های سیاره ای هستند، جستجو در ناحیه حیات این ستارگان، برای تشخیص سیاراتی با ابعاد زمین است.

با پرتاب تلسکوپ فضایی کپلر به فضا در مارس بهار امسال، پنجره های جدیدی به روی اخترزیست شناسی باز شد


جستجوگر سیارات زمین-مانند (TPF)
در سال 2002 میلادی، چندین پروژه با هدف کشف سیارات زمین-مانند فراخورشیدی به ناسا ارائه شد که از میان آنها می توان به تداخل مادون قرمز سنج نجومی (TPF-I) و تاج نگار نور مرئی (TPF-C) اشاره کرد. به دلیل محدودیت های بودجه ای، این پروژه های در هم ادغام شدند؛ این پروژه بعدها به جستجوگر سیارات زمین-مانند تغییر نام داد و هنوز مراحل ساخت آن در دست بررسی است. البه پروژه های ارزان تری نیز همچون SETI@home وجود دارد که ممکن است بودجه این حوزه بیشتر به آنها تعلق گیرد.

SETI@home
حتماً نبایستی که اخترشناس و یا اخترزیست شناس قهاری باشید تا به کشف حیات ماورای زمینی کمک کنید. پروژه ای به نام SETI@home، به شما این امکان را می دهد تا با دریافت برنامه ای از اینترنت و نصب آن بر روی سیستم کامپیوترتان در این هدف سهیم باشید. کامپیوتر، بخشی از محاسبات عادی خود را به آنالیز اطلاعات دریافتی از رادیوتلسکوپ ها می پردازد تا احتمالاً بتوان فریاد یک ماورای زمینی را از اعماق فضا شنید!

منبع : Universetoday

***