10 شهریور ماه 1388 (مطلب شماره 244)
قصد سفر به مریخ دارید؟ فقط کافیست موشکتان را به سمت سیاره سرخ نشانه روید و موتورهایش را آتش کنید تا به آنجا برسید. خوب؟ این اشتباه است! در سفر به سیارات، برای استفاده از کمترین میزان سوخت مورد نیاز، فضاپیما را به مسیری که "مدار انتقالی هامَن" (Hohmann Transfer Orbit) نامیده می شود هدایت می کنند. مسیرهایی منحنی که با استفاده از سرعت مداری فضاپیما، آن را به مقصد مورد نظر می رسانند. 

تصویری شماتیک از مدار انتقالی هامن مابین زمین و مریخ. دایره آبی رنگ، مدار زمین و نیم دایره قرمز رنگ، نیمی از مدار مریخ را نشان می دهد. مسیر منحنی سفید رنگ که از زمین شروع شده و به مریخ ختم پیدا می کند، مسیر حرکت فضاپیماست. در این روش کافیست فضاپیما در زمان مناسب زمین را ترک کند تا زمین فضاپیما را در حین حرکتش به مریخ پاس بدهد و مریخ نیز آن را در بین راه بگیرد! بدون نیاز به صرف هیچ سوختی، این مسیر طی می شود. طرح از : احسان سنایی

در هنگام سفر به مریخ، فضاپیما زمانی که وارد مداری به دور زمین می شود، خود سرعتی دارد. پس از آن است که موتورهای فرعی اش را آتش می کند تا در مداری انتقالی قرار گرفته و سرانجام اینچنین به مقصدش، مریخ برسد. وقتی به مریخ رسید، یا موتورهای فرعی کوچکترش را برای کاهش سرعت استفاده می کند، و یا از مانور ایروبریکینگ (مطلب شماره 220) برای کاهش سرعت خود از طریق جو سیاره، استفاده می کند. البته برای اینکه این روش به درستی جوابگو باشد، بایستی زمین و مریخ، هر کدام در مکان مناسب خود در مدارشان باشند و پنجره پرتاب* فضاپیما نیز به این ترتیب هر 25 ماه یکبار تکرار می شود؛ یعنی زمانیکه زمین و مریخ چنین حالتی پیدا می کنند. در این روش، از میزان نسبتاً کمی سوخت استفاده می شود. حالا با این روش چقدر طول می کشد تا به مریخ برسیم؟ در حدود 214 روز.

در سفرهای سرنشین دار به مریخ که در آینده دور امکان بوقوع پیوستنشان دور از دسترس نیست، احتمالاً از موتورهای هسته ای برای سفر از زمین به مریخ بهره خواهند برد؛ موتورهایی که هنوز بطور عملی ساخته نشده اند اما مزایای بسیار خواهند داشت

مهندسین پروازی روش های انرژی بر بیشتری را نیز برای رفتن به مریخ پیشنهاد کرده اند. به جای استفاده از این روش نسبتاً کند برای سفر از زمین به مریخ، می توان موشکی هسته ای را به کار بست و زمان سفر را بطور چشمگیری کاهش داد. این روش، برای سفرهای سرنشین دار به مریخ بسیار سودمند خواهد بود. شما قادر خواهید بود زمان سفر را بصورت دلخواه کاهش دهید. یک موشک هسته ای، زمان سفر را در حدود 3 ماه کاهش داده و به 4 ماه می رساند، یعنی یک مأموریت سرنشین دار از زمین برخاسته و 4 ماه بعد، به مریخ خواهد رسید. فضانوردان می توانند برای چندین ماه در سطح مریخ اقامت کنند و دوباره 4 ماه دیگر صبر کنند تا به خانه برسند. تمامی سفر کمتر از یک سال زمینی طول خواهد کشید. 

* - پنجره پرتاب، بازه زمانی است که در آن فضاپیما اجازه پرتاب خواهد داشت. اگر چنانچه فضاپیما زودتر و یا دیرتر از این زمان پرتاب شود، به مقصد نخواهد رسید.

منبع : Universetoday

***