17 دیماه 1387 (مطلب شماره 6)

زمانی که تصمیم می گیرید تا به اتفاق دوستان برای تفریح از شهر خارج شوید، مطمئناً در رابطه با تغذیه خود در طول سفرتان، تدابیری اندیشیده اید. معمولاً برخی غذاها نیازی به پخته شدن ندارند، اما این دلیل آن نیست که اصلاً وسایل پختن غذا را به همراه خود نبرید. بنابراین آنچه که معمولاً در این نوع سفرها با خود می برید، میوه، غذاهای کنسرو شده، مواد خام و نیز وسایل پختن غذا مانند اجاق است.

فضانوردان در حال تغذیه - عکس از ناسا

فضانوردان نیز، تقریباً در یک سفر فضایی به سر می برند که بسته به نوع ماموریتشان، مدت آن تفاوت می کند. آن ها نیز در سه وعده صبحانه، نهار و شام غذا می خورند ( هر چند در ایستگاه فضایی هر 24 ساعت، 19 بار خورشید طلوع و غروب می کند !). در خوردن میوه ها تفاوتی با زمین وجود ندارد . در کابین شاتل و نیز درون ایستگاه فضایی نیز اجاق های کوچکی برای پختن غذا تعبیه شده است. در آنجا یخچالی وجود ندارد؛ بنابراین هر نوع غذایی باید در کمال دقت نگهداری شود تا فاسد نشوند. نمک و فلفل نیز در فضا بصورت مایع وجود دارد ! چراکه پاشیدن نمک و فلفل روی غذا همانند زمین، باعث پراکنده شدن دانه های ریز آنها در محیط ایستگاه فضایی و یا شاتل می شود و این یک فاجعه است ! نوشیدن آب نیز تقریباً چنین وضعیتی دارد. در آنجا پارچ و لیوانی وجود ندارد و اگر لیوانی پر از آب را در فضا خالی کنید، آب به همان شکلی که در لیوان بوده است خارج شده و آرام آرام به صورت گوی های کوچکی در می آید که پراکندگی آنها نیز در محیط کار فضایی، یک فاجعه است ! بنابراین آب و دیگر نوشیدنی ها در بسته بندی هایی مانند آبمیوه ها در زمین نگهداری می شوند و بایستی آنها را با نی خورد.
کالری هر وعده غذایی بر اساس نوع کار فضانوردان و نیز وضعیت جسمانی شان، از پیش تعیین شده است و پس از اتمام بسته های حاوی غذا، بایستی آن ها را در زباله دانی جمع آوری کنند و پس از ماه ها که محموله زباله ها پر شد، آن را در جو زمین رها می کنند تا از بین برود.

***