دورترین کهکشانی که با چشم غیر مسلح آنرا می توان دید کدام است؟

13 اردیبهشت ماه 1388 (مطلب شماره 123)
در قرن دهم، یک ستاره شناس ایرانی به نام عبدالرحمن صوفی رازی، برای نخستین بار نور محو، کشیده و عجیبی را در جهت صورت فلکی آندرومدا (امراه المسلسله) گزارش داد. صوفی بدون آنکه اضافی دیگری، آن نور محو و کمرنگ را "ابر کوچک" نامید. حتی امروزه نیز از دریچه دوربین های دوچشمی و تلسکوپ ها، این نور، چیز بیشتری جز یک توده مه آلود که در مرکز پرنور تر است دیده نمی شود.

کهکشان آندرومدا از چشمان تلسکوپ فضایی هابل

اجازه بدهید، محو بودن این نور را ببخشیم، چراکه این نور در حدود 2900000 سال با سرعتی در حدود 300 هزار کیلومتر در ثانیه در راه بوده تا به ما برسد! زمانیکه این نور، سفر 17 کوانتیلیون کیلومتری خود را آغاز کرده، هنوز ببرهای دندان شمشیری در آمریکای شمالی پرسه می زدند و انسان نخستین نیز در تکاپوی بقا به سر می برد. زمانیکه خوب این نور محو را بررسی می کنیم، در می یابیم که در حقیقت از حدود 300 میلیارد خورشید، همچون خورشید ما تشکیل شده است که هر روزه آن را میبینیم. این جرم، کهکشان عظیم آندرومداست که تنها یک تلسکوپ و یک عکس با نوردهی طولانی مدت می تواند آنرا بصورت کلکسیون عظیمی از ستارگان به تصویر بکشد.
آندرومدا، دورترین جسمی است که با چشم غیرمسلح می توان آن را دید.

منبع : نرم افزار StarryNight

***